Усяго толькі тыдзень папраўчага тэрміну даў старшыня райвыканкама спецыялістам “Ушацкага райаграсэрвіса”. Не маладым спецыялістам і не стажорам за гэты тыдзень неабходна будзе даказаць, што яны не страцілі кваліфікацыі і могуць адпавядаць тым пасадам, якія займаюць. Датычыцца гэта ў першую чаргу галоўных спецыялістаў прадпрыемства.
Мала часу? Улічваючы сітуацыю, якая пануе на гэтым валаўтвараючым прадпрыемстве раёна, – многа. А калі дакладней, яго няма зусім, паколькі любы новы дзень бяздзеяння толькі ўскладняе сітуацыю для людзей, якія працуюць і жадаюць атрымліваць ад гэтага годную зарплату. Ці, улічваючы рэаліі часу – хаця б атрымліваць своечасова.
Рыба гніе з галавы. Факт неаспрэчны, і мноства ўшацкіх сельгаспрадпрыемстваў ужо канула ў лету менавіта па гэтай прычыне. Адны не спраўляюцца з кіраваннем у сённяшніх вельмі няпростых умовах. Другіх проста няма кім замяніць, паколькі сапраўды далёка не кожны добры спецыяліст можа кіраваць іншымі людзьмі. Пры ўсім неблагім штаце “Ушацкага райаграсэрвіса” ўласных кіраўнікоў так і не вырасцілі. Ва ўсялякім разе літаральна ўсе з іх за апошнія гады выконвалі абавязкі дырэктара прадпрыемства, а галоўны інжынер С.Г.Юрчак – нават тройчы.
Так, цяперашняя больш чым няпростая сітуацыя складвалася гадамі і не адным папярэднім кіраўніком: вялікія даўгі, адсутнасць вольных сродкаў, нізкая прадукцыйнасць. І ніхто не патрабуе за гэты тыдзень ці нават месяц выправіць становішча – гэта нерэальна. А вось спыніць развал, прыступіць да элементарнага выканання сваіх абавязкаў і сацыяльнаэканамічных прагнозаў – можна і неабходна.
Пакуль што гэтага не назіралася. Ведаючы, што пытанне аб рабоце “Ушацкага райаграсэрвіса” вынесена на разгляд у райвыканкаме, нават не схамянуліся навесці элементарны парадак. Убачаныя фотаздымкі ўразілі. І сведчаць яны не пра дробязі, а пра агульны стан: з падрыхтоўкай тэхнікі – коўш трактара прыстасаваны пад складзіраванне тары; ніхто не ведае, што кожны акумулятар павінен быць пранумараваны, шматпакутны экскаватар так і не вярнуўся на базу; супрацьпажарны стан – скрыня для пяску сваёй некранутай чысцінёй сведчыць, што пяску там ніколі і не было…
Пералічаць можна многае, але галоўнае, што так і не спынены крадзеж усяго, што толькі можна, і факты сведчаць, што крадуць калі не самі работнікі сэрвісу, то з іх згоды ці для іх. Металічную агароджу, зніклую з комплексу “Завячэлле”, знайшлі на двары аднаго са спецыялістаў, салярку з тэрыторыі выносіла сужыцельніца вартаўніка. На гэтыя самыя апошнія крадзяжы пайшлі, пераканаўшыся, што за папярэднія ніхто не адказаў.
На пасяджэнні практычна кожнаму са спецыялістаў было дадзена слова. Яны маглі назваць і ўказвалі прычыны, якія перашкаджаюць працаваць. Адзін з іх спаслаўся на недахоп спецыялістаў і на адкрытую непатрэбную стаўку ідэолага. Жанчына шчыра выказалася з пункту бачання свайго вузкага ўчастка работы. А я б сказала, што менавіта ідэолага не хапае на дадзеным этапе прадпрыемству больш за ўсё. Ідэолага, які б паказаў, што выправіць сітуацыю магчыма, асабліва ў час адтэрміноўкі даўгоў і ўключэння прадпрыемства ў склад холдзінга. Што для гэтага трэба працаваць, як працуюць хаця б у суседніх “Вялікадолецкім”, “Дземенцы”, Ільюшынскім”. Што трэба быць камандай, якая працуе на агульны вынік, ад якога і залежыць заробак.
“Я не ведаю, што горш – бяздзеянне ці імітацыя дзеяння”, – сказаў на пасяджэнні, даючы ацэнку работы райаграсэрвіса, старшыня райвыканкама. Хаця пытанне гэта рытарычнае. Намнога горш менавіта імітацыя дзеяння, паколькі марнуюцца сродкі, ды і намнога складаней выявіць – хто ж цягне прадпрыемства назад. Вось і з райаграсэрвісам так жа. Узяць кожнага спецыяліста паасобку – цудоўныя людзі, кожны пры справе, а на справе…
Надой на карову – усяго 1676 кілаграмаў, на 647 ніжэй, чым у 2013 годзе. Ну а можна прыгадаць і недалёкі 2010ты, калі менавіта “Ушацкі райаграсэрвіс” быў флагманам па вытворчасці і малака (3512 ад каровы), і мяса (733 грамы). Летась жа сярэднясутачныя прывагі – 543 грамы, пагалоўе ў параўнанні з 2013 годам знізілася на 1576 галоў, у тым ліку на 249 кароў. Забяспечанасць статкаў цялушкамі – толькі 48 працэнтаў. Зараз не маюць і паловы тых аб’ёмаў вытворчасці малака і мяса, якія мелі ў 2010м. Гэта адзінае за мінулы год сельгаспрадпрыемства, якое пры спрыяльных умовах надвор’я мінулага года не забяспечыла па намалоце ўзровень 2013. Ды і за студзеньлюты 2015 валавая вытворчасць склала толькі 44,5 працэнта да ўзроўню мінулага года.
А спецыялісты працуюць, іх наяўнасць, дарэчы, больш, чым у іншых гаспадарках. Прычым галоўны заатэхнік, тры ветэрынарныя ўрачы, галоўны інжынер і галоўны аграном, аграномнасеннявод, аграномаграхімік, загадчык майстэрні і вядучы інжынер па аўтатранспарце – працуюць на працягу многіх гадоў, спасылацца проста няма на каго. Кіраўнікі мяняліся, аднак калі б працавала сістэма, кожны на сваім месцы – то ці такой адчувальнай была б яго адсутнасць. Зараз жа спецыялістам перш за ўсё трэба задумацца над тым, ці будзе заўважана на прадпрыемстве іх адсутнасць.
Вольга КАРАЛЕНКА.
