Няпісанае шафёрскае правіла – лепш аб’ехаць 100 кіламетраў па добрай дарозе, чым “паўзці” 10 па дрэннай – у рабоце Я.В.Азевіча не дзейнічае. Маршрут руху, як правіла, мужчыну даводзіцца выбіраць самы кароткі і мацней ціснуць на газ, нягледзячы на дарожныя недасканаласці. Ягор Віктаравіч – вадзіцель аддзялення хуткай медыцынскай дапамогі Ушацкай цэнтральнай райбальніцы. Як ні пафасна гэта […]
Продолжить чтение
У адным з міліцэйскіх серыялаў назіраеш, як разумны Мухтар лёгка здагадваецца, куды дзеліся злачынцы, выслежвае іх і затрымлівае. Глядач думае: “Які малайчына! Мне б такую разумную сабаку!” На самой жа справе падобныя трукі – вынік сур’ёзнай, штодзённай сумеснай работы кінолага і яго гадаванца. Як ніхто пра гэта ведае міліцыянер-кінолаг аддзялення па ахове аб’ектаў у г.п.Ушачы […]
Продолжить чтение
Зусім хутка верасень зацягне нас у кругаварот чарговага паходу за ведамі. Ну а пакуль галоўныя фігуранты вучэбнай справы адзначаюць галачкамі ў спісах прачытаныя за лета кнігі і набытыя да школы аксесуары, будзе якраз дарэчы ўзгадаць перыпетыі года мінулага і расказаць пра яго трыумфатараў. Да апошніх па праве можна аднесці настаўніцу беларускай мовы і літаратуры Ушацкай […]
Продолжить чтение
“Вось гэта прасторная кухня аднапакаёвай кватэры, а вось так выглядае “трошка”, вокны якой будуць выходзіць і на суседнія пяціпавярхоўкі, і ў бок “Юнацтва-Ушачы”. У гэтым доме іх будзе пяць”, – праводзячы экскурсію па будоўлі новага кааператыва на Віцебскай, расказвае прараб ПМК-66 Мікалай Грыневіч. Шматпавярхоўка “расце” літаральна на вачах, гэтымі днямі будаўнікі завяршалі вывядзенне другога паверха, […]
Продолжить чтение
25 год таму выезд на пажар у Баяршчыну, падчас якога абышлося без чалавечых ахвяр, а ў ліку выратаваных аказаўся сабака, стаў баявым хрышчэннем для Алега Віктаравіча Северына. За чвэрць стагоддзя яму давялося прайсці праз мноства надзвычайных сітуацый, але на кожную, як і на першую, ён выязджае з хваляваннем. Зрэшты, яно імгненна знікае, калі камандзір аддзялення […]
Продолжить чтение
Прафесія сацыяльнага работніка вучыць цярплівасці, падпітвае мудрасцю. Толькі ўявіце, што некалькі разоў на дзень трэба прыбраць у доме, збегаць у магазін, прынесці вады, прыгатаваць ежу. А яшчэ прайсці пешшу ці праехаць на веласіпедзе некалькі кіламетраў у любое надвор’е. Пры гэтым быць уважлівым, спакойным, добразычлівым… Пайшоў ужо дзевятнаццаты год, як ураджэнка Рагозіна, а зараз жыхарка Царкавішча Зоя Васільеўна […]
Продолжить чтение
Ці многа вы бачылі людзей, якія ўсміхаюцца ў стаматалагічным крэсле? Напэўна, не, бо мала хто са спакойным сэрцам ідзе да зубнога ўрача. А вось падчас нашага нядаўняга візіту ў паліклініку да спецыяліста з трыццацігадовым стажам і першай кваліфікацыйнай катэгорыяй Ж.Н.Рыбчынскай пацыентка ўсміхалася. Згадзіцеся, не кожны медык здольны выклікаць у хворага такі давер. Пра Жанну Ніканораўну […]
Продолжить чтение
Раман і Анастасія Клачкі разам ужо пяць гадоў. З вуснаў маладых медыкаў, аб’яднаных клятвай Гіпакрата, у свой час прагучала і клятва аб узаемнай вернасці і каханні. Ён родам з Ушач, яна – з Шуміліна. Абое вучыліся ў Віцебскім дзяржаўным медыцынскім універсітэце на лячэбным факультэце, толькі на розных курсах. Пачуцці паміж маладымі людзьмі разгарэліся хутка і […]
Продолжить чтение
За саракадвухгадовы стаж у медыцыне Ларыса Паўлаўна Маісеева можа прыгадаць самыя розныя гісторыі. І як знаходзіла агульную мову з латышамі, трапіўшы пасля заканчэння Даўгаўпілскага медвучылішча ў раённую бальніцу і не ведаўшы ніводнага слова на іх мове. Як прыводзілі ў прытомнасць кліентаў на Наваполацкай станцыі пералівання крыві: прыйшоўшы здаць сваіх першых 200 грамаў, яны падалі ад […]
Продолжить чтение
Пэўна, няма таго, што не ўмее Аляксандр Уладзіміравіч Дуброўскі. Ён і з тэхнікай на “ты”, і змайстраваць для дома штосьці можа, і прыгатаваць любую страву, і пашыць сабе касцюм. На пытанне, дзе ж усяму навучыўся, усміхаючыся, адказвае: “Жыццёвую школу прайшоў на службе!” З дзяцінства селішчанскі хлопец асабліва цікавіўся тэхнікай. Вельмі цанілі пазней дыпламаванага тэхніка-механіка і […]
Продолжить чтение
Пустыя талеркі пасля сняданку ці абеду – прыемны камплімент для повара. Дакладна ведаць прапорцыі інгрэдыентаў і працэс прыгатавання стравы недастаткова. Каб атрымалася па-сапраўднаму смачна, трэба працаваць з душой, як повар харчаблока Ушацкай цэнтральнай раённай бальніцы Вольга Афанасьеўна Іўліева. Што патрабуецца ад прафесійнага кулінара? Адказ відавочны – смачна і карысна накарміць. Тым больш калі дэгустатары – […]
Продолжить чтение