Вельмі ў многіх выпадках: пры прастудзе, радыкулітах, хранічных захворваннях вуха і носа, рэабілітацыі пасля пераломаў і нават язвах у фазе рубцавання ўрачы назначаюць праграванне парафінам ці азакерытам. А хутчэй за ўсё, як у фізіятэрапеўтычным аддзяленні Ушацкай бальніцы, тым і другім. Спачатку іх разаграваюць, выліваюць на шчыльны непрамакаемы матэрыял, астуджаюць да камфортнай тэмпературы і агортваюць хворае месца. Ухутваюць коўдрай і трымаюць паўгадзіны.
Рабіць падобныя працэдуры можна не толькі ў бальніцы (яна платная, каштуе нямногім больш двух рублёў), аднак і дома, папярэдне набыўшы ў аптэцы парафін ці азакерыт (упакоўка каштуе 5-10 рублёў). Розніца паміж імі не толькі ў колеры (парафін больш светлы, а азакерыт можа быць ад шэрага да чорнага). Апошні – воскападобнае рэчыва, сумесь вугляводаў нафтавага паходжання, смол, маслаў, мінеральных рэчываў, таму аказвае не толькі цеплавы эфект, але і хімічны, і лічыцца больш карысным. Парафін – рэч штучная, мае меншую цеплаправоднасць, аднак паколькі без паху, мець справу з ім прыемней. У хатніх умовах на хворыя месцы іх можна наносіць пэндзлем, а зверху накладваць павязку, змочаную ў парафіне ці азакерыце, накрываць цэлафанам і ўхутваць. Кісці ці стопы можна нават змяшчаць у цэлафанавы пакет з ахалоджаным да камфортнай тэмпературы рэчывам.
І першы, і другі таксама паспяхова прымяняецца ў касметалогіі для разгладжвання маршчын, падцягвання скуры.
Вольга КАРАЛЕНКА.
