На лістападаўскую ўрачыстасць, дзе штогод ушаноўваюць ушацкіх аграрыяў, прыходзіць трэба з добрым запасам па часе. Дэлегацыі гаспадарак прыязджаюць у гарпасёлак загадзя – і ўжо ля ганка раённага цэнтра культуры ўсталёўваецца асаблівая атмасфера гэтай імпрэзы. На ёй не бывае штучнага пафасу, бо ўсе яе ўздельнікі – людзі зямныя, а іх словы і пачуцці – шчырыя і натуральныя. А вось ноткі хвалявання тут прыкметныя. Гэта ў полі і на ферме героі свята выглядаюць упэўненымі і гатовымі да любых выпрабаванняў, а ў парадных касцюмах і сукенках многія адчуваюць сябе няёмка – і старанна згладжваюць гэта цёплымі абдымкамі з калегамі, гісторыямі з аграрных будняў і россыпам бяскрыўдных жартаў у адрас адзін аднаго.
Вось і ў гэты раз нельга было без замілавання назіраць, як ільюшынцы віталіся з вялікадальчанамі, як “штатныя перадавікі” Анатоль Спірыдзёнак і Аляксандр Майсеенка шчыра паціскалі рукі братам Філімонавым. Як былыя дземянецкія механізатары па звычцы гаманілі сваёй суполкай, бо яшчэ не зусім прывыклі, што яны цяпер у вялікай камандзе “Сафійскіх дароў”, а жывёлавод Аксана Дзіульская ў яркім касцюме і модных боціках на абцасах крочыла праз хол з упэўненасцю і шармам, якім пазайздросцілі б і работніцы якога-небудзь гарадскога офіса.
А яшчэ да пачатку імпрэзы трэба выканаць абавязковы рытуал: сфатаграфаваць яе герояў ля маляўнічых дэкарацый у фае. Афарміцелі ў гэты раз як заўжды пастараліся, вось толькі дэлегацыі гаспадарак былі такія прадстаўнічыя, што засланілі на здымках літаральна ўвесь аўтэнтычны антураж! А асабліва складана было ўмясціць у кадр “групу шэфаў” – на свята запрасілі практычна ўсіх памочнікаў з прадпрыемстваў і арганізацый раёна, якія падставілі плячо аграрыям у гэтым сезоне.
Пра тое ж, што быў ён вельмі складаным, прыгадала ў сваім прывітальным слове першы намеснік старшыні райвыканкама Юлія Ладнова. І менавіта самаадданая і згуртаваная праца дазволіла сабраць неблагі ўраджай – сёлетні намалот па раёне склаў 136 працэнтаў да ўзроўню мінулага года. Што да асобных гаспадарак, то тут можна вылучыць “Вялікадолецкае”, дзе палепшылі паказчыкі ў вырошчванні рапсу і валавой вытворчасці малака. Прадстаўнікі гэтага сельгаспрадпрыемства ўзялі сёлета 15 дыпломаў пераможцаў і прызёраў раённага спаборніцтва ў розных намінацыях! Не было магчымасці спакойна пасядзець у глядацкай зале ў механізатара Васіля Алексяёнка – аж тройчы давялося ўзнімацца на сцэну за ўзнагародамі. А яго калегі Сяргей Вусько, Генадзь Качан і Мікалай Хамёнак аформілі першынство сярод трактарыстаў ва ўсіх трох заліках па выпрацоўцы ўмоўных эталонных гектараў. Зрэшты, ёсць чым пахваліцца і “сафійцам”: напрыклад, упэўненай перамогай працавітага і сціплага Міхаіла Ражноўскага, які нарыхтаваў на КВК больш 18 тысяч тон зялёнай масы – ледзь не ўдвая перавысіўшы вынік іншых прызёраў намінацыі. У “плюс” занясе сабе сёлетні сезон і Мікалай Багданаў, які максімальна наблізіўся да тысячатоннага паказчыку на адвозцы зерня.
А ўвогуле, здаецца, на галоўнай сцэне раёна быў ушанаваны практычна кожны, хто знаходзіўся ў гэты вечар у глядацкай зале. Юлія Ладнова і член Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь, старшыня райсавета Наталля Марковіч уручылі 18 Ганаровых грамат і Падзяк. Апроч таго цэлы шэраг работнікаў АПК і іх памочнікаў з іншых прадпрыемстваў атрымалі Лісты падзякі райвыканкама.
У гэтым годзе традыцыйна вялікія брыгады памагатых накіравалі ў гаспадаркі камунальнікі, дарожнікі, лясгасаўцы, шчыравалі на палетках працаўнікі ЦРБ і Дэпартамента аховы, выратавальнікі і кааператары, вадзіцелі цэнтра па забеспячэнні дзейнасці бюджэтных арганізацый. “Сёлета мы адправілі ў сельгаспрадпрыемствы трох сваіх работнікаў, – падзяліўся з намі начальнік участка водаправодна-каналізацыйнай гаспадаркі Ушацкага раёна філіяла “Полацкводаканал” Руслан Селезень. – Уладзімір Маркевіч увесь сезон працаваў у “Ільюшынскім” на абслугоўванні статкаў, а слесары Аляксандр Полазаў і Міхаіл Бягун – на сушыльных комплексах “Вялікадолецкага”. Шчыра кажучы, для нашага невялікага калектыву іх часовая страта была вельмі адчувальнай, але ўсе разумелі важнасць задання і працавалі за сябе і за калег”.
Наталля Марковіч, якая ўзначальвае і раённую арганізацыю РГА “Белая Русь”, выканала таксама прыемную місію па ўшанаванні працоўных сельскагаспадарчых дынастый. Падарункі да свята ад грамадскага аб’яднання атрымала механізатарскае трыа з “Ільюшынскага” – Васіль Калітуха і яго сыны Дзмітрый і Мікіта, жывёлавод “Сафійскіх дароў” Ігар Пятніца таксама ўзняўся на сцэну з двума статнымі хлопцамі – Аляксеем, які працуе разам з татам, і Андрэем, што займае пасаду галоўнага інжынера ў “Ільюшынскім”. Не адну ўзнагароду за сваю працяглую механізатарскую кар’еру атрымаў Пётр Караткевіч, у гэты ж раз ён прымаў віншаванні разам з дачкой Ірынай Бачалянковай, якая працуе ў “Сафійскіх дарах”. Умелым і старанным выхавала сына галоўны эканаміст “Вялікадолецкага” Людміла Гоман, зараз Іван – адзін з лепшых механізатараў сельгаспрадпрыемства.
Напэўна, назіраючы за гэтай кранальнай цырымоніяй, вельмі многія ўдзельнікі ўрачыстасці прыгадвалі сваіх продкаў-аграрыяў. Так, сельскай гаспадарцы прысвяцілі жыццё практычна ўсе родныя Таццяны Іванюты: ветфельчарам у калгасе “Прагрэс” быў дзядуля Васіль Фёдаравіч Сісковіч, бабуля Таццяна Дзмітрыеўна працавала ў паляводчай брыгадзе, перадавым трактарыстам гаспадаркі стаў іх сын Аляксандр, а дачка Тамара Хвошч 42 гады шчыравала на льнозаводзе, яе прозвішча заносілася на раённую Дошку гонару.
Прыкметны чалавек у аграрнай сферы і спадарожнік жыцця Таццяны – Ігар Іванюта. Зараз ён узначальвае філіял “Баброва-Агра” ЗАТ “Віцебскаграпрадукт”, які апрацоўвае і вялікі ўчастак на Ушаччыне, уносіць важкую лепту ў раённыя паказчыкі. Сама ж Таццяна вось ужо 25 год плённа працуе ў райсельгасхарчы, а на ўрачыстасці, дарэчы, таксама ўзнялася на сцэну з прыемнай нагоды: уручыла прафсаюзныя ўзнагароды цяперашнім работнікам АПК, а таксама ветэранам галіны Зоі Ягораўне Кудраўцавай, Мікалаю Іосіфавічу Федарэнку, Раісе Уладзіміраўне Шалонька.
Да слова, у час ушанавання дынастый апошняя магла б таксама выйсці на сцэну – са сваім унукам Ільёй, які хоць і не трапіў сёлета ў лік пераможцаў, але быў галоўнай “баявой адзінкай” “Сафійскіх дароў” на апрацоўцы глебы. Руплівасць, як і вясёлы характар, у хлопца дакладна ад бабулі! “Радавалася сёння за вялікадолецкіх даярак, якія выйгралі раённае спаборніцтва, і прыгадвала свае будні на Матырынскай ферме. А яшчэ і аднаго з нашых дырэктараў Івана Іванавіча Барунова – выдатны быў кіраўнік: граматны, патрабавальны. І мы адказна да справы ставіліся, даілі тры разы, за кожнай кароўкай і цяляці як за ўласнымі глядзелі, з дома лячэбныя адвары насілі, ды і спецыялісты зааветслужбы на ўсіх аб’ектах меліся, таму і падзяжу амаль не было, і заробкі добрыя атрымлівалі. Зараз, канечне, у жывёлагадоўлі сітуацыя іншая. Будучыня – за буйнымі комплексамі, але трэба, каб усе работнікі былі адказныя, хварэлі за справу”, – падзялілася з намі Раіса Уладзіміраўна.
Нялёгкі шлях у тых, хто абраў сельскую гаспадарку. Ды ўсё ж прыходзіць у гэтую сферу моладзь. Прыемна было бачыць у ліку пераможцаў спаборніцтва на адвозцы збожжа сёлетняга выпускніка Лепельскага каледжа Сашу Кучаронка, які папоўніў механізатарскі штат “Вялікадолецкага”. На імпрэзе ён, праўда, не прысутнічаў… па ўважлівай прычыне, бо адправіўся на вайсковую службу. А вось маладыя спецыялісты ветслужбы “Сафійскіх дароў” і “Ільюшынскага” Яна Рэуцкая і Анастасія Сурвіла, а таксама бухгалтар апошняй гаспадаркі Наталля Чарнышова ўзняліся на сцэну за дыпломамі і прэміямі – так іх заахвоцілі за паспяховую работу. І такія прыемныя моманты, безумоўна, абнадзейваюць!
Напрыканцы аповеду хочацца выказаць добрыя словы і ў адрас тых, хто падарыў аграрыям цудоўнае свята. Канцэрт, складзены з нумароў культработнікаў і прадстаўнікоў дзіцячай школы мастацтваў, усім узняў настрой. Думаю, не толькі мне хацелася прайсціся з вясёлымі вясковымі мужычкамі і кабетамі па імправізаваным кірмашы ды сплясаць разам з удзельнікамі “Спадчыны” лявоніху па-матырынску. І на хлебаробскай ніве, і на сцэнічнай пляцоўцы адразу бачна, калі ў справу ўкладаюць душу.
Наталля БАГДАНОВІЧ
