Сёлета моладзі на “Славянскім базары ў Віцебску” было дзе разысціся, каб зарадзіць бадзёрасцю гасцей і ўдзельнікаў фестывалю. Двухдзённая праграма 14-15 ліпеня была насычана вялікай колькасцю эстрадных, вулічных, мультыкультурных ды этнаграфічных мерапрыемстваў і, нягледзячы на не вельмі спрыяльнае надвор’е, не пакінула абыякавымі нават замежныя творчыя калектывы. У маладзёжным арт-парадзе “БелаРусь у сэрцы маім”, мітынгу і акцыі “Мы памятаем і ганарымся” з ускладаннем кветак да мемарыяльнага комплексу на плошчы Перамогі паўдзельнічала і ўшацкая моладзь.
Насычаны каларыт параду надавалі розныя элементы, напрыклад, канфеці з хлапушак і нават сухія фарбы, якія выкарыстоўваюцца падчас індыйскага свята Холі! Але гэты стракаты антураж толькі падкрэсліваў галоўнае – выбітнасць маладых людзей, прадстаўнікоў спартыўных, культурных, навуковых і грамадскіх аб’яднанняў, дзяржаўных структур. Побач з артыстамі-мімамі, жывымі статуямі ідуць ігракі ў рэгбі. Тут жа маладыя маці клапоцяцца, каб іх дзеці не трапілі на сваіх маленькіх джыпах па хадулях вытанчаных прыгажунь-фей. Усё гэта адбываецца ў межах толькі адной часткі ўсяго шэсця – Віцебскай вобласці. Ну і, канечне ж, на чале буйной дэлегацыі красуні, якія ўвасабляюць сабой кожны з раённых цэнтраў нашага рэгіёна. Такое ж бурленне крэатыву і ў “адсеках” астатніх абласцей краіны.
Міжнароднае сяброўства падкрэслівае шоў-група “Саманта” з Санкт-Пецярбурга. Юныя госці свята ідуць крыху асобна, каб іх можна было добра разгледзець. Гэты калектыў быў арганізаваны аж у 1986 годзе кампазітарам Я.Зарыцкай як першы аўтарскі дзіцячы музычны тэатр. Што сімвалічна, названы ён у гонар амерыканскай школьніцы Саманты Сміт, якая падчас Халоднай вайны напісала ліст Ю.Андропаву, які толькі заняў пост генсека ЦК КПСС. Дзяўчынка стала сімвалам міру, сяброўства і камунікацый паміж дзецьмі розных краін і народаў. Шматнацыянальнасць – увогуле адна з адметнасцей мерапрыемства. Дэвіз “Беларусь – наш родны дом” паклікаў на фестываль замежных студэнтаў беларускіх навучальных устаноў з Арменіі, Грузіі, Нігерыі і нават Шры-Ланкі. На парадзе яны вылучаліся сваім нацыянальным каларытам, а ў конкурснай праграме пасля прадставілі тое, чым займаюцца ў міжкультурных клубах пры сваіх універсітэтах, але ўжо з набытымі беларускімі звычаямі.
Крыху цяплее, арт-парад танцораў, матацыклістаў, аўтамабілістаў, гімнастаў, маладых навукоўцаў плаўна перацякае ў традыцыйны мітынг ушанавання подзвігу народа ў Вялікай Айчыннай вайне.
Паспеўшы пабываць на ўсіх пляцоўках, моладзь накіроўвалася на падворкі раёнаў. Кампанія дзяўчат выпадкова заўважыла, як першы сакратар Ушацкага раённага камітэту БРСМ Р.Півульская малюе на кісцях рук ў прадстаўнікоў нашай дэлегацыі васількі. Блакітны маркер, дарэчы, падкаціўся Рыце пад ногі нечакана, а сяброўкі загарэліся жаданнем займець часовае тату. Цікавая неспадзяванасць стала яшчэ адным збліжаючым сімвалам на мультыкультурным свяце, якое запомніцца ўшацкім актывістам грамадскага аб’яднання.
Вольга СЕВЕРЫНА.
