Дзень Абаронцаў Айчыны – свята, што сімвалізуе патрыятызм, вернасць ваеннаму абавязку, гатоўнасць да самаахвяравання дзеля свабоды і незалежнасці роднага краю. Сёлетняе ж 23 лютага – для нас асаблівае ўтрая. Да гэтай даты ва ўсіх куточках краіны прайшлі ўрачыстыя мерапрыемствы з нагоды 100-годдзя Узброеных сіл Рэспублікі Беларусь. На Віцебшчыне ж такі юбілей адзначылі і ваенныя камісарыяты. Яркае, цікавае дзейства з гэтай нагоды было наладжана на бягучым тыдні ва Ушачах.
Такой колькасці гледачоў зала раённага цэнтра культуры і народнай творчасці не бачыла даўно. Прычым, займаць вакантныя месцы ўшачане пачалі задоўга да пачатку імпрэзы – відаць, разумелі, што паглядзець і паслухаць будзе што! І, трэба сказаць, не прагадалі.
Тон мерапрыемству задало яркае выступленне мужчынскай вакальнай групы райгаза і вопытных артыстаў цэнтра. Парадавала прысутных і эфектнае дэфіле барабаншчыц у адмысловых касцюмах.
Шмат у гэты дзень было цёплых слоў, пажаданняў у адрас мужчынскай паловы чалавецтва і ўсіх ушачан. Перад прысутнымі выступілі старшыня Ушацкага раённага выканаўчага камітэта У.Г.Аўдошка, намеснік старшыні райвыканкама А.В.Пашковіч, начальнік адасобленай групы (Ушацкага раёна) ваеннага камісарыята Лепельскага і Ушацкага раёнаў Л.П.Шахноўскі. Далучыліся да віншаванняў і ганаровыя госці, сярод іх – начальнік і старшы афіцэр трэцяга аддзела Упраўлення тэрытарыяльнай абароны генеральнага штаба Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь С.В.Фамін і А.І.Зібараў, камандзір ваеннай часці 22313 А.М.Хахлоў, выконваючы абавязкі ваеннага камісара Лепельскага і Ушацкага раёнаў А.В.Ефстаф’еў, намеснік камандзіра ваеннай часці 71327 Р.А.Вясноўскі і іншыя.
Ва ўрачыстай абстаноўцы Ганаровай граматай Ушацкага райвыканкама ўзнагароджаны былы намеснік ваеннага камісара Ушаччыны У.В.Зыранаў. Уладзіміру Васільевічу, а таксама ветэранам працы галіны Уладзіміру Яўгенавічу Пальчэху і Святлане Мікалаеўне Целепень, старшыні раённай арганізацыі Беларускага саюза афіцэраў Сяргею Яўгенавічу Аваднёву ўручаны юбілейныя медалі “100 год Узброеным Сілам Рэспублікі Беларусь”. Такая ўзнагарода і шмат памятных падарункаў чакала ў гэты дзень ветэрана Вялікай Айчыннай вайны Д.У.Крупеню, які знайшоў у сабе сілы, каб прыйсці на мерапрыемства і разам з землякамі, гасцямі Ушаччыны адзначыць знакавую дату. Трэба было бачыць, як радаваўся Дзям’ян Уладзіміравіч, атрымліваючы ад Віцебскага абласнога ваеннага камісарыята дастаткова нечаканы прэзент – новенькую ваенную форму. “На наша пытанне, што б хацелі займець да 100-годдзя Узброеных Сіл, Вы смехам сказалі: новенькі мундзір! – уручаючы ветэрану абноўку, сказаў намеснік ваеннага камісара па тэрытарыяльнай абароне Ушацкага раёна А.С.Захараў. – Так, гэта быў жарт. Але ён даў падказку, як можна здзівіць Вас, чалавека, які бачыў многае, прайшоўшы пекла вайны”. Не застаўся ў даўгу перад прысутнымі і сам Д.У.Крупеня – перадаў генштабу Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь адну са сваіх карцін, а ўсіх без выключэння парадаваў бойкай дэкламацыяй верша В.Цёркіна “Аб узнагародзе”.
Ушанаваць памяць тых, хто аддаў сваё жыццё за абарону роднага краю ў гады Вялікай Айчыннай вайны, да помніка загінуўшым воінам і партызанам, што ў гарпасёлку, накіравалася ў гэты дзень дэлегацыя раённага Савета дэпутатаў, райвыканкама, раённай ветэранскай арганізацыі і райкама БРСМ. Да падножжа манумента ўскладзены вянок.
Армія – гэта сапраўдная школа жыцця з суровымі буднямі, своеасаблівая крыніца сілы, розуму, мужнасці. А даказаць гэта на ўрачыстасць завіталі ваеннаслужачыя 19 Гвардзейскай асобнай Мікалаеўска-Будапешцкай Чырвонасцяжнай ордэна Суворава ІІ ступені механізаванай брыгады. Паказальныя выступленні разведроты нікога з прысутных не пакінулі раўнадушнымі. “Нічога сабе! Такі захоп нагамі і перакід праціўніка!” – перашэптваліся мужчыны. Прадстаўніцы ж прыгожай паловы ў большасці сваёй назіралі за дзействам моўчкі. Аднак калі на змену сілавым прыёмам прыйшлі ляжанне на бітым шкле, кіданне на аголеныя грудзі нажоў, трыманне ў зубах гіры, адусюль пасыпалася шматгалоснае “Ой, мамачкі”. Самі ж салдаты нічога звышнатуральнага ў такіх занятках не бачаць, для іх – гэта спосаб трымаць сябе ў добрай фізічнай форме. “Да “дзембелю” засталося 85 дзён, ужо напрактыкаваліся”, – усміхаліся тыя.
У выкананні байцоў праслаўленай брыгады спачатку ў фае цэнтра, а потым на сцэне наладжаны паказ сучаснага абмундзіравання вайскоўцаў, іх экіпіроўкі і амуніцыі. Дадалі экспрэсіі мерапрыемству нумары ваеннага аркестру. Здзіўленню прысутных не было межаў: зайздроснае валоданне музычным інструментам, добрыя вакальныя даныя – і ўсё гэта з перастраеннем і нават падтанцоўкай!
…І вось сціхла музыка, заслона апушчана. Але ж разыходзіцца ўшачане не спяшаліся – падыходзілі да вайскоўцаў, цікавіліся сучаснымі ўмовамі службы ў часцях. Яно і не дзіўна: штогод на тэрміновую ваенную службу ва Узброеныя сілы краіны прызываецца каля 40 нашых землякоў. І практычна заўсёды іх бацькам прыходзяць Лісты падзякі за годнае выхаванне сыноў, якія, аддаючы доўг Радзіме, праявілі сябе найлепшым чынам.
Кацярына КАВАЛЕЎСКАЯ.
