Не за гарамі Новы год і ўсе мы чакаем цудаў і добрых навін, нягледзячы на складаны перыяд, поўны перашкод і змяненняў планаў. І вось у пачатку снежня адбылася адна цікавая сустрэча, якая здарылася насуперак усім абставінам. 5 снежня 2020 года Народны клуб творчых сустрэч “Муза” Ушацкага раённага цэнтра культуры і народнай творчасці сустрэў двух дзіўных гасцей: паэтаў з горада Мінска Маргарыту Багдановіч і Таццяну Жылінскую, якія прывезлі сваю літаратурна-музычную праграму з інтрыгуючай назвай “Трохі аб асабістай прасторы”.
Маргарыта Багдановіч – паэт, сябра беларускага літаратурнага саюзу «Полоцкая ветвь», аўтар паэтычнага зборніка «Ловец ускользающих снов», фіналіст шматлікіх міжнародных конкурсаў і фестываляў, у прыватнасці, лаўрэат сёлетняга «Віцебскага лістападу». У інтэрнэце яе вершы можна знайсці пад псеўданімам Маргарыта Волкава. Таццяна Жылінская – паэт, рэжысёр, педагог, актрыса, бард. Лаўрэат міжнародных літаратурных прэмій імя М.Гогаля “Трыумф” (Украіна), імя Хэмінгуэя “Новы свет” (Канада) і іншых. Член саюзаў пісьменнікаў Беларусі, Саюзнай дзяржавы, ганаровы – рускамоўных пісьменнікаў Балгарыі, Ганаровы акадэмік Міжнароднай літаратурна-мастацкай Акадэміі Украіны.
Таццяна Генадзьеўна, як гаворыцца, “гуляючы трэнер”, – вучыць студэнтаў таму, што добра ведае. У яе скарбонцы шмат песень на чужыя і ўласныя тэксты. Вось як жартоўна і адначасова сціпла Т.Жылінская расказала пра адну са сваіх перамог: “Бардаўскі фестываль у Маскве праходзіў вельмі спякотным летам. Удзельнікаў было шмат, і кожны імкнуўся паказаць сябе як мага шырэй, спяваў па тры песні. Калі я выйшла трыццаць трэцяй – на журы балюча было глядзець. Выканала адну – і мне прысудзілі першае месца”.
Наогул пасяджэнне праходзіла ў вельмі цёплай сяброўскай абстаноўцы: чытанне вершаў чаргавалася музычнымі нумарамі, пытаннямі з залы, шчырымі расказамі. Моцныя, смелыя і глыбока філасофскія вершы Маргарыты Багдановіч аказаліся сугучнымі тонкай, жаноцкай і адкрытай лірыцы Таццяны Жылінскай. У яе песенным арсенале знайшоўся твор на вершы Маргарыты Эдуардаўны з мілай назвай “Коромыселко” – нікога не пакінула абыякавым кранальная тэма самотнай старасці. (Дарэчы, паслухаць песню можна на ютуб-канале “Патрыёта”). Займальна распавяла Т.Жылінская і пра факультэт эстэтычнай адукацыі Беларускага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта імя Максіма Танка. Інфармацыйныя буклеты і памятныя паштоўкі атрымалі ўсе. І ёсць надзея, што інфармацыйнае зерне трапіла ў добрую глебу – бо ў зале прысутнічалі бацькі “без пяці хвілін” студэнтаў.
Адкрыцці чакалі не толькі ўшачан, але і гасцей вечарыны. Т.Жылінская назвала ўшацкім Крапівой Тамару Дзмітрыеўну Барадзёнак, якая дала адпачыць мінчанкам і пачытала свае байкі.
Дзве гадзіны праляцелі непрыкметна. Гарачая гарбата, хатняя выпечка зрабілі сустрэчу асабліва ўтульнай. Пры гэтым не была парушана нічыя асабістая прастора. Наадварот, яна пашырылася, узмацнілася дзякуючы знаёмству з такімі адкрытымі і душэўна багатымі людзьмі. Праз еднасць пачуццяў – каханне, адзіноту, здраду, трывогу за блізкіх і за будучыню краіны – якія перажываў, напэўна, кожны і якія так даступна данеслі праз вершаваныя радкі мінскія госці.
Л.ДУНЕЦ, кіраўнік клуба “Муза”.
Спасибо за обзор, очень хочется, чтобы 6а встречи такого уровня приходило больше гостей.