Раман і Анастасія Клачкі разам ужо пяць гадоў. З вуснаў маладых медыкаў, аб’яднаных клятвай Гіпакрата, у свой час прагучала і клятва аб узаемнай вернасці і каханні. Ён родам з Ушач, яна – з Шуміліна. Абое вучыліся ў Віцебскім дзяржаўным медыцынскім універсітэце на лячэбным факультэце, толькі на розных курсах. Пачуцці паміж маладымі людзьмі разгарэліся хутка і […]
Продолжить чтение
За саракадвухгадовы стаж у медыцыне Ларыса Паўлаўна Маісеева можа прыгадаць самыя розныя гісторыі. І як знаходзіла агульную мову з латышамі, трапіўшы пасля заканчэння Даўгаўпілскага медвучылішча ў раённую бальніцу і не ведаўшы ніводнага слова на іх мове. Як прыводзілі ў прытомнасць кліентаў на Наваполацкай станцыі пералівання крыві: прыйшоўшы здаць сваіх першых 200 грамаў, яны падалі ад […]
Продолжить чтение
Пэўна, няма таго, што не ўмее Аляксандр Уладзіміравіч Дуброўскі. Ён і з тэхнікай на “ты”, і змайстраваць для дома штосьці можа, і прыгатаваць любую страву, і пашыць сабе касцюм. На пытанне, дзе ж усяму навучыўся, усміхаючыся, адказвае: “Жыццёвую школу прайшоў на службе!” З дзяцінства селішчанскі хлопец асабліва цікавіўся тэхнікай. Вельмі цанілі пазней дыпламаванага тэхніка-механіка і […]
Продолжить чтение
Пустыя талеркі пасля сняданку ці абеду – прыемны камплімент для повара. Дакладна ведаць прапорцыі інгрэдыентаў і працэс прыгатавання стравы недастаткова. Каб атрымалася па-сапраўднаму смачна, трэба працаваць з душой, як повар харчаблока Ушацкай цэнтральнай раённай бальніцы Вольга Афанасьеўна Іўліева. Што патрабуецца ад прафесійнага кулінара? Адказ відавочны – смачна і карысна накарміць. Тым больш калі дэгустатары – […]
Продолжить чтение
Мікалая Мікалаевіча Кірпіча ведаюць вельмі многія ўшачане. Сустракаліся пры перадачы матэрыялаў пра сваіх гераічных продкаў. Слухалі яго аповеды з гісторыі экспанатаў музея, дырэктарам якога ён з’яўляўся на працягу 35 гадоў. Але мала хто ведае, што гісторыкам і архівістам ён стаў, пагадзіўшыся на гэтую пасаду. А па спецыяльнасці ж – географ з вузкай спецыялізацыяй феналогія, якой […]
Продолжить чтение
Са старшым выкладчыкам Полацкага дзяржаўнага ўніверсітэта, кандыдатам архітэктурных навук Яўгенам Георгіевічам Бранцавым сустрэліся ў санаторыі “Лясныя азёры”. Заставаўся апошні дзень пуцёўкі, і ён загадзя браніраваў месца на лета. “Я трэці раз тут, усё падабаецца, вось імкнуся ці поўную пуцёўку заказаць, як зараз, ці па скідцы, як член прафсаюза, за свой кошт узяць”. Нагодай жа нашай […]
Продолжить чтение
У мінулую пятніцу ў абласным цэнтры адбылася адзінаццатая цырымонія ўзнагароджання лаўрэатаў звання “Чалавек года Віцебшчыны”, якая праходзіла ў рамках урачыстага сходу, прысвечанага святкаванню 100-годдзя ўтварэння БССР. Удзел у мерапрыемстве прыняла і дэлегацыя нашага раёна, якую ўзначалілі старшыні раённага выканаўчага камітэта Уладзімір Генадзьевіч Аўдошка і раённага Савета дэпутатаў Наталля Мікалаеўна Марковіч, але галоўным яе прадстаўніком, безумоўна, […]
Продолжить чтение
Учора ў канцэртнай зале “Віцебск” адбылося ўрачыстае ўшанаванне лепшых працаўнікоў Прыдзвінскага краю. Ганаровае званне “Чалавек года Віцебшчыны-2018” атрымалі 50 прадстаўнікоў працоўных калектываў, сярод якіх і старшы майстар па абслугоўванні жыллёвага фонду ўнітарнага прадпрыемства жыллёва-камунальнай гаспадаркі Ушацкага раёна Ніна Мікалаўна МАКОВІЧ. З высокім званнем мы віншуем як непасрэдна лаўрэата, так і ўшачан, паколькі сярод сёлетніх пераможцаў […]
Продолжить чтение
“У мяне адна дарога – Ушачы-Звонь. Больш, можна сказаць, нікуды і не езджу”, – гаворыць экскаватаршчык Аляксандр Уладзіміравіч Клямяценка і тым самым падкрэслівае сваю ўнікальнасць. Вось ужо з 1983 года за ім замацаваны адзін аб’ект – кар’ер Звонь, і адна тэхніка. Канечне, экскаватары мяняліся, хаця за гэты працяглы час і пастаянную загружанасць іх было ўсяго […]
Продолжить чтение
Гэтую абаяльную жанчыну нам давялося сустрэць у вёсцы Загор’е. Пра тое, што яна знаходзіцца “пры выкананні”, падказваў тоўсты стос газет у руках, з якім М.А.Пятніца хутка падбягала да паштовых скрыняў. Маю Аляксандраўну ведаюць у многіх населеных пунктах Ушаччыны, куды пяць разоў на тыдзень паштальён разам з вадзіцелем прыязджае на аўтамабілі. Жанчына ж у сваю чаргу […]
Продолжить чтение
Работу бібліятэкара ацаніць няпроста. Галоўны паказчык – гэта чытачы, якія зноў і зноў вяртаюцца ва ўтульны кніжны дом. На “ўчастку” Н.А.Неруганёнак іх больш за 250. І з кожным жанчына знаходзіць агульную мову, ведае, чым зацікавіць. Бібліятэкарам Вяркудскай сельскай бібліятэкі Наталля Аркадзьеўна працуе ўсяго тры гады. На пытанне, як прыйшла ў прафесію, разгублена паціскае плячыма: “Так […]
Продолжить чтение