Сярод усіх культур, якія мы вырошчваем на прысядзібных участках, самай першачарговай і неабходнай з’яўляецца менавіта бульба. Пра насенне звычайна клапоцяцца з восені, але і зараз многія думаюць пра пасадачны матэрыял. Завесці новыя сарты ці аддаць перавагу традыцыйным і правераным? Што ж вырошчваюць на сваіх участках жыхары нашага раёна?
Бульбавод-аматар, які апрабаваў на сваім участку больш сотні розных сартоў, А.У.СЯМЁНАЎ:
– З ранніх сартоў, якія з’явіліся зараз у продажы ў магазіне “Сельгаспрадукты”, – па-за канкурэнцыяй нямецкі “молли”: з жоўтай мякаццю, смачны, разварысты, добра захоўваецца. Ён наогул самы лепшы з ранніх, я ваджу яго ўжо 4 гады. Не саступае “фрэсцы”, бо 2-3 дні пазнейшага выспявання – не ў лік. Прыжыты ў нас ураджайны “дэльфін” таксама жоўты, аднак, на мой густ, саступае па харчовых якасцях. Добры сорт нашай, беларускай селекцыі “крыніца”, не толькі смачны, але і ўстойлівы да фітафтарозу. Прыгадаю яшчэ такія старыя сарты, як “синеглазка”, “неўскі”, “детскосельский”. Гэта не гібрыды, таму ўстойлівыя да вірусаў і родзяць, захоўваюць свае ўласцівасці на працягу дзесяцігоддзяў. І яшчэ аб адным хачу нагадаць нашым гаспадарам: настаў час яравізацыі – на гэта адводзіцца 40 дзён, таму ўжо варта выцягнуць клубні са сховішчаў на святло. Аптымальная для яравізацыі тэмпература – 12-17 градусаў.
З.П.ШЭРШАНЬ:
– Чым вышэй утрыманне крухмалу, тым лепшымі харчовымі якасцямі валодае пэўны сорт. Паспрабавалі шмат сартоў беларускай селекцыі, а ў апошнія гады спыніліся на такіх, як “аксаміт” і “скарб”. “Аксаміт” – з белай мякаццю, разварысты і вельмі смачны, тым больш ён ранні і валодае ўстойлівасцю да фітафтарозу. “Скарб” – сярэдняспелы з жоўтай мякаццю, разварваецца слаба, але валодае добрым смакам. Галоўнае, што выдатна захоўваецца аж да новага ўраджаю і добра расце на розных відах глебы. У мінулыя гады вырошчвалі нядрэнныя па харчовых якасцях сарты беларускай селекцыі “дэльфін”, “талісман”.
В.П.СЯРГЕЕЎ:
– З мноства сартоў, якія зараз можна набыць, аддаю перавагу і вырошчваю на сваім участку ўлітраранні “лілея”. Добрыя харчовыя якасці, устойлівы да фітафтарозу, дае ўраджай нават у цяні, ды і захоўваецца нядрэнна. Наогул, каб бульба давала добры ўраджай, трэба прыкладна праз пяць гадоў мяняць яе сорт.
Т.У.БАЙКО:
– На сваім участку вырошчваю сярэдняпозні “ласунак”, які добра захоўваецца і адносна іншых устойлівы да хвароб. З жоўтай мякаццю і разварысты. Для атрымання больш хуткіх і раўнамерных усходаў звычайна прарошчваю і абаграваю перад пасадкай. Не першы год саджу і такія сарты, як “журавінка” і традыцыйны “синеглазка”.
* * *
У магазіне “Сельгаспрадукты” ў продажы маецца насенная бульба суперэлітных сартоў беларускай селекцыі, кошт якой 5 тысяч рублёў за кілаграм. Найбольшым попытам сярод ушачан карыстаюцца раннія “молли”, “дэльфін”, сярэдняпознія “брыз”, “жывіца”. Таксама пакупнікам прапанаваны такія сарты, як “явар”, “дзіна”, “крыніца”, “блакіт”, “выток”.