“Памятаем, як у дзяцінстве чакалі Купалу нават больш, чым уласны дзень нараджэння! Чароўная ноч з 6 на 7 ліпеня заўсёды была напоўнена ўражаннямі і прыгодамі: паўсюдна палілі вогнішчы, ладзілі гульні і карагоды, прыдумвалі вясёлыя розыгрышы…”, – дзяліліся з намі Юлія і Яўген Мялешкі нядзельным вечарам, калі ва Ушачах праходзіла прыгаданае народнае свята.
Зрэшты, любяць яго і цяперашнія дзеці – вось і іх дачушка Аня была ў прыўзнятым настроі. Артыстычная дзяўчынка – удзельніца Узорнага фальклорнага калектыву “Спадчына” і разам з сябрамі дэманстравала сваё майстэрства гледачам, якія запоўнілі летні амфітэатр і не шкадавалі апладысментаў для юных выканаўцаў народных беларускіх танцаў. Захапленне Ані тата і мама падтрымліваюць: выдатна, што дзеці не толькі асвойваюць харэаграфічнае мастацтва, а і зберагаюць культурныя традыцый продкаў.
Пляценне вянкоў з палявых кветак – адна з іх. І арганізатары паклапаціліся, каб кожны жадаючы змог пакрасавацца ў каларытным уборы. Нават не падлічыць, колькі іх вырабілі за вечар умелыя супрацоўніцы раённай бібліятэкі! Многія госці ахвотна набывалі і сувеніры, што прапаноўвалі майстры Дома рамёстваў, супрацоўнікі ТЦСАН.
Мы ж упэўніліся, што вяночкі з васількоў і рамонкаў да твару і маленькім дзяўчаткам, і сталым жанчынам! Дарэчы, добрую палову гасцей свята складалі бабулі з дзядулямі, якія прывялі на яго ўнукаў. Прычым, выглядалі ўсе аднолькава шчаслівымі! На кожныя канікулы прыязджаюць з горада да Васіля Васільевіча Мядзведскага школьніцы Соня і Ліза – ветэран ПМК-66 і колішні лаўрэат прэміі “Чалавек года Віцебшчыны” прызнаўся нам, што вельмі іх чакае і ахвотна прысвячае час выхаванню любімых унучак. Ласаваліся набытымі на фэсце прысмакамі Маша Кастагрызава і Ліза Загавалава, якія летам з задавальненнем мяняюць Наваполацк і Мінск на ўшацкую вуліцу Садовую. Як аказалася, дзяўчаткі шмат ведаюць пра купальскія традыцыі – напрыклад, пра тое, што кінуты ў рэчку вяночак прыплыве да таго берагу, дзе жыве будучы жаніх. А ўшачанка Лера Пецкалёва расказала нам, што сёлета ўпершыню пусціла кветкі па вадзе – звычай гэты ёй падаўся вельмі рамантычным і прыгожым. Дзяўчына добра малюе, з’яўляецца пераможцай шматлікіх творчых конкурсаў і, магчыма, купальскія фарбы знойдуць адлюстраванне ў яе новых работах.
Пагутарылі мы і з маладой парай, якая прыбыла да нас з Расіі. Насця і Сяргей жывуць у Валгаградскай вобласці і працуюць у сферы ай-ці, ва Ушачы ж прыехалі да бабулі дзяўчыны Тамары Паўлаўны Залатухінай. “Хоць у беларусаў і расіян ёсць пэўныя адрозненні па менталітэце, аднак адчуваю сябе ў вашай краіне камфортна, ды і народныя традыцыі ў нас даволі падобныя! Беларускае ж Купалле вельмі прыгожае і маляўнічае”, – падзяліўся з намі малады чалавек.
Одним из центральных событий праздника стало зажигание костра, вокруг которого собрались все желающие. Многие плели венки из полевых цветов и пускали их по реке, что символизировало надежду на удачу и любовь.
Увогуле літаральна кожны, з кім давялося пагутарыць гэтым купальскім вечарам, атрымаў яркія эмоцыі, за што варта падзякаваць удзельнікам канцэртнай праграмы, усім арганізатарам цудоўнага народнага свята.
Наталля БАГДАНОВІЧ.
