Нават сама рубрыка, пад якой выходзіць гэты матэрыял, у апошняй дэкадзе верасня выглядае неяк нязвыкла.
Дзіўнае адчуванне было і ў момант, калі на мінулым тыдні мы прыехалі на травяныя палеткі ля Заполля: абсалютна летняя сакавітая канюшына напаўняла навакольны пейзаж зялёным колерам і паслухмяна клалася ў пракосы за дземянецкімі трактарамі. Быццам нешта збілася ў жыццёвым рытме і чэрвень раптам памяняўся месцамі з вераснем…
“Колькі працуем, а такога не памятаем, каб другі ўкос быў у разы багацейшы за першы”, – пацвердзілі выснову і механізатары, якія па ўжо звыклай сёлетняй традыцыі шчыруюць аб’яднаным звяном: на дапамогу мясцоваму Уладзіміру Кашко (на здымку) прыбыў селішчанец Аляксандр Бараўцоў. Першы, дарэчы, мае багаты вопыт у механізатарскай справе, але апошнім часам працаваў вартаўніком на зернесушыльным комплексе, аднак з-за сур’ёзнага кадравага дэфіцыту згадзіўся зноў сесці за руль трактара, каб дапамагчы гаспадарцы ў вельмі няпростым сезоне. Ну а Аляксандра мы добра ведаем, як сапраўднага ўніверсала, які здольны закрыць любы ўчастак аграрных работ.
Гэты этап касавіцы ў “Дземенцы” распачалі не ў ліку першых – было шмат іншых неадкладных працэсаў, ды і бачылі, што травы яшчэ падрастуць. А на мінулым тыдні больш актыўна ўзяліся за справу. Скошаную на гэтых участках канюшыну планавалі закруціць у стрэйч-плёнку – уласнага прэспадборшчыка ў дземянчан няма, але па агульнай дамоўленасці два наяўныя ў раёне абслугоўваюць не толькі свае, а і суседскія палеткі. Таму на дапамогу калегам прыбыў работнік ААТ “Ільюшынскі” Дзмітрый Бурак.
“Нарыхтуем столькі, на колькі хопіць закупленай плёнкі, ну а астатнюю закладзём у траншэі”, – патлумачыў дырэктар гаспадаркі Максім Мікалаевіч Палонскі, які тым часам пад’ехаў на поле. А на нашу рэмарку пра неблагі тутэйшы травастой зазначыў, што калі ўбралі першы ўкос і падкасілі прылеглыя пашы, падкармілі гэтыя ўчасткі сульфатам амонія, галоўную ж справу зрабілі доўгачаканыя дажджы – вось і пайшла ў рост канюшына.
“Шчыра кажучы, у разгар лета было трывожна – як з такім мізэрным запасам травяных кармоў накормім жывёлу – усяго ў нашых гаспадарках каля 400 галоў дойнага статку. Зараз жа ад душы крыху адлягло – дакошваем дземянецкія 220 гектараў, ёсць яшчэ селішчанскія адналетнікі, істотна дададуць кармавых адзінак агульныя 225 га кукурузы, а яшчэ ў запасе рэдзька”, – разважае кіраўнік сельгаспрадпрыемства.
Зрэшты, тэмпы корманарыхтоўкі тут, канечне, пажадана паскорыць: па кармавых адзінках на ўмоўную галаву жывёлы абедзве гаспадаркі крыху адстаюць ад агульнараённага паказчыка, які на ўчарашнюю раніцу складаў 13,6. На лідарскія ж пазіцыі па гэтым параметры зараз выйшлі вялікадальчане (15,45). Што датычыцца відаў кармоў, то план па нарыхтоўцы сенажу ў раёне выкананы на 67,6 працэнта, а ў сіласныя траншэі пакуль закладзена 17,5 працэнта да планавай лічбы. Надвор’е спрыяе работам, але відавочна, што восень нядоўга будзе такой лагоднай.
Наталля БАГДАНОВІЧ.
