Як толькі ў Завячэллі пыталася пра найбольш цікавага чалавека, які займаецца прыватнай гаспадаркай, часцей за ўсё называлі Мікалая Мікалаевіча Свідзінскага. І, як гаворыцца, “з парогу” пераканалася, чаму гучала яго прозвішча.Вакол участка Мікалая Мікалаевіча няма агароджы, яна толькі вакол агародчыка. Садовыя дрэвы на зялёным травяным дыване, шырокі краявід аж да цэнтральнай, шашэйнай дарогі ўжо шмат гавораць […]
Продолжить чтение
Самы сенакос, самыя палявыя работы ў вяскоўцаў – у чэрвені. Клапатлівая, але і прыгожая пара. Менавіта ў такі разгар лета і нарадзіўся хлопчык, якому наканавана было стаць народным паэтам, адметным грамадскім дзеячам. Было гэта 105 гадоў таму ў аддаленай ад усіх бойкіх дарог вёсцы Пуцілкавічы. Недумалі, не гадалі бацькі і суседзі, якіх вышыняў дасягне Пятрусь.А […]
Продолжить чтение
Педагагічную дынастыю Карабанёў добра ведаюць на Мосаршчыне. Аляксандр Антонавіч працаваў некалі ў раённай газеце, а пазней на працягу доўгіх гадоў, пачынаючы з 1951-га, служыў педагогіцы. Быў дырэктарам Мосарскай школы, настаўнікам. Яго жонка Ефрасіння Міхайлаўна выкладала нямецкую мову. Дасягнула вышыні ў педагогіцы дачка Карабанёў – Вольга Аляксандраўна Кузьміч. Яна працуе загадчыцай кафедры беларускай мовы і […]
Продолжить чтениеСапраўды, родны “край азёрны, край люстраны” народны пісьменнік Беларусі любіў усёй душой, любіў так, як любіць сваю маці яе сын. І любоў гэтая пачыналася з маленькай вясковай хацінкі, зусім не такой, якая пабудавана была ў яго Пуцілкавічах для ўвекавечання памяці вядомага літаратара і грамадскага дзеяча. Хаця, здавалася б, за што любіць было свой родны куток. […]
Продолжить чтениеУШАЧЧИНА наша богата писателями. Геннадий Петрович Бровка прежде всего физик, причём очень высокого уровня. Поэт он по увлечению в редкие минуты отступления от серьёзных занятий профессорско-преподавательской деятельностью. В связи с 60-летием с дня рождения по просьбе редакции он написал о своей жизни и работе. – Родился я 1 мая 1950 года в Бошовке Весницкого сельсовета, […]
Продолжить чтениеНялёгка знайсці словы, каб перадаць на паперы пачуцці, што ахапілі мяне, калі некалькі дзён запар амаль не адрываючыся, учытвалася ў скупыя радкі хронікі “Памяць. Ушацкі раён”. У невялічкай вёсачцы з прыгожай назвай Есяновікі нараджаліся і жылі мае продкі і я. Бабулі Пелагеі Пракопаўны Зімніцкай не стала, калі мне было ўсяго 12 гадоў. А […]
Продолжить чтение
Які прадукт у штодзённым рацыёне кожнага чалавека самы важны? За чым часцей за ўсё мы ідзём у магазін? Амаль не раздумваючы, многія з нас адкажуць – хлеб. Але мала хто ведае, як працуюць людзі, каб гэты прадукт своечасова трапляў на наш стол, якая за гэтым стаіць вялікая работа. Алена Матвеева працуе на хлебазаводзе амаль […]
Продолжить чтение
У нашага знакамітага земляка Рыгора Іванавіча Барадуліна юбілей – 75-годдзе з дня нараджэння. Народны паэт Беларусі, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі імя Я.Купалы, ганаровы грамадзянін Ушацкага раёна нарадзіўся ў 1935 годзе ў вёсцы Гарадок нашага раёна. Скончыў Ушацкую сярэднюю школу, Беларускі дзяржаўны універсітэт. Працаваў у розных выданнях. Быў галоўным рэдактарам штотыднёвіка “Братэрства”. Выпусціў шэраг кніг […]
Продолжить чтение
Ёсць дзень у лютым, калі спякотна ад цеплыні школьных сустрэч, калі збіраюцца разам тыя, хто сядзеў побач за партамі, а таксама хто вучыў і выхоўваў. Першая субота названага месяца адметная вечарамі сустрэч выпускнікоў. Адміністрацыя, педагогі, вучні школ загадзя рыхтуюць такія мерапрыемствы. І, трэба сказаць, без памочнікаў ім не абысціся. Звычайна асобныя прадстаўнікі бяруць на сябе […]
Продолжить чтение
Гэта толькі ў байках пра зорак эстрады здараецца, што школьны троечнік і прагульшчык раптам ператвараецца ў паспяховага артыста. У рэальным жа жыцці ўсё заканамерна. Дасягае кар’ернага росту ў навуцы, па службе толькі той, хто ўпарта і многа працуе. Ды і школьны атэстат гэтых асоб, як правіла, не стракаціць ад 3 да 10. Біяграфія нашага земляка, […]
Продолжить чтениеНават постаць выдавала ў ім генерала. Падцягнуты, упэўнены ў сабе, і вельмі маладжавы. Срэбра валасоў не старыла, а толькі прыдавала асаблівы лоск. І сярод сваіх аднакласнікаў на сцэне Ушацкай школы праз 50 гадоў яго зялёная генеральская форма падкрэслівала: так, гэта ўсё той жа Міхаіл Бураўлёў – актывіст, выдатнік вучобы, спартсмен і пястун лёсу. Хоць з […]
Продолжить чтение