Рубрика: Творчество наших земляков

Краявіды вабяць вока, Песціць сэрца далягляд, Лыжы мчаць мяне далёка Напярэдадні Каляд. Праз нізіны, праз пагоркі, Праз лісіныя сляды, Так імчаць, што нават горка, Мяне лыжы праз гады. Нехта вунь праклаў свой след, Бег уперад і назад. Гэта выйшаў мой сусед: Ён – за лыжны жыцця лад. Вось гара, і зноў лячу я Стрымгалоў, стралой […]

Халодны золак. Восень лістападам Ізноў нагнала смутак у душу, А сэрца хоча летніх зоркападаў Што ў восені я сёння папрашу? Мабыць цяплом парадаваць апошнім І бабінага лета хараством. Кастрычнік, ціха на зямлі пралёгшы, Ківае замаркочаным чалом. Плывуць так нізка над зямлёй аблокі І павуцінкі лёгкія ляцяць. Ахутаны смугою-павалокай, У лесе сосны гонкія стаяць. І жураўліны […]

В прозрачном свете фонаря, Изгибы лета обнажая, Дрожат ресницы сентября, В холодном мареве сгорая. И недосказанная грусть Ложится строчками в тетради. Уходит лето. Ну и пусть Шуршат ветра по водной глади. И, веткой небо замешав, Как сливки с чашкой шоколада, Оно прошепчет мне: «Прощай…» На тонких струнах листопада. * * * Я от тебя устала, […]

Твае сляды ўздоўж на градцы. Ты – як малое сланянё. На сонейка глядзіш праз пальцы… Унучак, дзіва ты маё. А вось бяжыш ужо да градак, Дзіцячы коціш самазвал. Парушыў моркаўкі парадак, Забраўся потым на ўзвал. А вунь чубатая радыска З чырвоным пузам – не ў зямлі. Ратуйся, браце, баба блізка, Каб у палон нас не […]

Бабёр дабра ажно замнога Паспеў да старасці нажыць. Яго – багатага старога – Ліса рашыла спакусіць. Яна – красуня на выданні – Была спрытнёхаю ва ўсім. Бабру прызналася ў каханні – Той галаву згубіў зусім… Было шыкоўнае вяселле, Было вясельнае турнэ. У новым доме наваселле Яны зрабілі па вясне. Бабёр жа жонку-прыгажуню Кахаў, жалеў і […]

Наша непаўторная Ушаччына – Родны край бароў, лясоў, азёр – Нас з маленства песціць ласкай матчынай, Промнем сонца, казкай летніх зор. Тут у нас на таленты багаты: Маюць іх і горад, і сяло, І няма ніводнай, пэўна, хаты, Дзе б традыцый даўніх не было. На Купалле ўюць вянкі красуні, На ваду бягучую нясуць, А бабулькі […]

 Асабіста мне давялося пазнаёміцца з творчасцю нашага земляка Генадзя Аўласенкі ў 70-я. Пераглядваючы зборнікі вершаў у былым кніжным магазіне райцэнтра, натрапіла на калектыўны зборнік “Первая встреча”. Сярод некалькіх прадстаўленых у ім пачынаючых аўтараў значыліся звесткі пра названага юнака з вёскі Ліпавец. Былі і вершы, якія адразу прыцягнулі ўвагу сваёй тонкай лірычнасцю, непаўторнай напеўнасцю. Здзівіла толькі […]