Ушачская школа вошла в сотню лучших учреждений образования страны по итогам централизованного тестирования

Ужо не адзін раз нашы чытачы прачыталі інфармацыю аб тым, што Ушацкая школа трапіла ва ўмоўны рэйтынг “Топ 100 лепшых школ Беларусі”. Па якіх крытэрыях складаўся гэты рэйтынг, а таксама пра іншыя асноўныя здабыткі школы ў нашым інтэрв’ю з дырэктарам гэтай навучальнай установы Віталіем Іосіфавічам КЛІМАШЭЎСКІМ.

– Што за рэйтынг “Топ 100 лепшых школ Беларусі” і чаму мы не чулі пра яго раней?

– Гэта рэйтынг навучальных устаноў па выніках цэнтралізаванага тэсціравання, які абнародвае Міністэрства адукацыі, а праводзіць цэнтр кантролю за ведамі. Улічваліся вынікі цэнтралізаванага тэсціравання ўсіх вучняў па ўсіх прадметах, вылучаўся сярэдні бал. А не быў на слыху, таму што мы туды не траплялі. Дарэчы, поўнай нечаканасцю для нас гэта было і сёлета.

– Адкуль даведаліся пра такую перамогу?

– На абласной справаздачнай настаўніцкай канферэнцыі. Калі начальнік абласнога ўпраўлення адукацыі Іван Антонавіч Шчурок пачаў называць навучальныя ўстановы, якія ўвайшлі ў “Топ­100”, нават і думкі не было, што мы можам там быць, паколькі рэйтынг агульны сярод ліцэяў, гімназій і проста сярэдніх школ. Канкурыраваць з навучальнымі ўстановамі, якія праводзяць конкурсны адбор вучняў у профільныя класы (прычым ва ўсе), а лепшыя педагогі па напрацаваных гадамі методыках працуюць на паглыбленым узроўні на адзіны вынік – ЦТ, самі разумееце – не проста складана, а практычна нерэальна. Таму, канечне, не проста прыемна, а сапраўды адчуваеш гонар за нашых прадметнікаў, за нашых дзяцей. Гэта абгрунтаваная падстава ў чарговы раз сказаць бацькам, што не варта імкнуцца адарваць дзіця ад дома, каб яно вучылася ў ліцэі. Няма такіх ВНУ, куды б не паступалі нашы дзеці: сёлета з профільнага класа паступала 25 чалавек – 22 студэнты ВНУ.

Трэба зазначыць, што ад Віцебскай вобласці ў сотню лепшых увайшло наогул толькі 14 навучальных устаноў – пераважна ліцэі і гімназіі і літаральна некалькі проста школ, як мы.

– Давайце канкрэтызуем, па якіх прадметах нашы дзеці паказалі добры вынік на тэсціраванні.

– Напрыклад, фізіка – настаўнік Віктар Мікалаевіч Герцык: 94 (лепшы бал) у Сашы Касіч, 91 ва Улада Тарасевіча, самы горшы 48 балаў, што, зразумела, таксама добры паказчык. Матэматыка – Людміла Аляксандраўна Худалеева: 97 – ва Улада і 96 у Сашы, далей 70, 67, 47, 46. Вельмі многія дзеці здавалі сёлета рускую мову: 94 у Дашы Іванковіч, 90 – Аліны Лемеш, 85, 77, 74…; хімія – Алена Васільеўна Марозава: 62, 53, 52; беларуская мова – Ірына Уладзіміраўна Леснічэнка: 73, 68, 58; гісторыя – Таццяна Робертаўна Пугачова: 72­58; біялогія – Вольга Анатольеўна Жыткая: 78­50. Як бачыце, сёлета не па нейкіх асобных дысцыплінах асобныя дзеці паказалі выдатны вынік, а вельмі высокія балы ў многіх і па ўсіх прадметах. Вельмі добры паказчык і тое, што ніхто не атрымаў балаў ніжэй за прахадны. Так што наша 64 месца па выніках ЦТ сярод трох тысяч школ краіны – гэта камандны вынік.

– І за гэта школа павінна атрымаць сучасны кабінет хіміі.

– Так, чакаем, аднак не толькі за гэта, а і за добрую падрыхтоўку школы да навучальнага года. У нас, як прыгадвалася, сёлета першае месца сярод школ раёна і па добраўпарадкаванні. На нашай базе праходзіў абласны семінар, куды былі запрошаны многія сродкі масавай інфармацыі. І.А.Шчурок пытаўся ў журналіста з “Витебских вестей”, – колькі ў Віцебску падобных школ: адна­дзве. Удзельнікі семінара былі ўражаны, што ў невялікім раёне школа, як пасля капрамонту, а глядзелі тады ўсё – і сучасны кабінет фізікі, і рэсурсны цэнтр, і парадак вакол школы. А паколькі ўсё гэта працуе, прыносіць плён – то і сучасны кабінет хіміі не будзе прастойваць.

– Падводзіўся сёлета рэйтынг і сярод школ Ушаччыны, па якім у вас першае месца сярод гарадскіх.

– А вось у гэтым рэйтынгу ўлічваецца абсалютна ўсё: ад удзелу ў алімпіядах, да правапарушэнняў. І хоць мы адзіная гарадская школа, аднак маглі б не заняць ніякага месца, калі б не адпавядалі хоць па адным крытэрыі.

Не магла не запытацца пра падрыхтоўку да цэнтралізаванага тэсціравання ў непасрэдных “віноўнікаў” перамогі.

В.Герцык: “Гэта быў профільны клас. Выдатна, што зноў адноўлены такія класы, мы можам вывучаць прадмет на дзве гадзіны болей і тым самым крыху зраўняліся з ліцэямі і гімназіямі. Аднак данесці матэрыял можна толькі да таго, хто “чуе”. Я не пазнаваў у апошні год Улада Тарасевіча, ён паставіў перад сабой мэту – паступіць у Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт інфарматыкі і радыёэлектронікі, разумеў, што каб прайсці на бюджэт, трэба набраць больш 300 балаў і ўпарта займаўся”.

Жыткая: “У маёй практыцы былі і лепшыя паказчыкі па ЦТ, напрыклад, у выпускніцы 2012 года Вікі Волах – 92 балы. Не магу сказаць, што толькі мая заслуга ў паспяховай здачы сёлетніх абітурыентаў. Іх вяла Аксана Васільеўна Смірнова, я ж толькі адзін год, за які спрабавалі дабіцца максімуму: акрамя ўрокаў і факультатываў былі і платныя заняткі па падрыхтоўцы да ЦТ”.

І.Леснічэнка: “Мая заслуга ў перамозе школы сёлета зусім невялікая, паколькі мала вучняў абралі беларускую мову, вось летась, калі ЦТ па ёй здавалі амаль два класы – так. А вынік – заўсёды калектыўны: вучня і настаўніка, і галоўнае, каб і жаданне навучыцца і навучыць таксама супадала”.

Л.Худалеева: “Працавала з задавальненнем, паколькі была зацікаўленасць у канчатковым выніку бацькоў, дзяцей і настаўніка. Вучні асэнсавана ішлі ў профільны клас, каб паступіць у ВНУ і потым без праблем там вучыцца. Нам нават не спатрэбіліся дадатковыя платныя заняткі па падрыхтоўцы да ЦТ, вучыліся лічы што на павышаным узроўні, адпрацавалі тэсты розных краін”.

Л.Трафімава: “Трапіць у сотню лепшых, канечне, прыемна, аднак самая вялікая ўзнагарода, калі цябе спыняюць бацькі, дзеці і дзякуюць за падрыхтоўку”.

Вольга КАРАЛЕНКА.